Mary Alice 7. || WHOA! xD

[ultrAslan.alice]

Gözlerimi açtığımda heryer kapranlıktı. Kafamı kaldırıp baktığımda, hala Jasper'ın dizinde yatıyordum.
- Sen uyumadın mı!?!
- Hayır. Uyumak bana göre değil. Ben uyumam. Biz uyumayız.
- Güzel. Sabaha kadar saçlarımla oynamayı mı planlıyorsun?
- Hoşuma gidiyor.
- Benim de.
İkimiz de gülmeye başladık. Bir an susup gözlerimin içine baktı. O susunca ben de sustum. Beni kendine doğru çekip, yanağımı kokladı. Ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım;
- Ne?
- Kokun..
- Kokum?
- İnsana göre biraz tuhaf. Yani insan kokuları bizim boğazımızı yakar, bi çeşit susuzluk gibi. Ama sen öyle değilsin. Sana yaklaşırken nefesimi tutmam gerekmiyor.
Hiçbirşey demeden gözlerine baktım. Daha önce görmediğim renkte gözleri vardı.
- Rosalie sana çok benziyor.
- Konuyla ne alakası var?
- Aklıma geldi.
- İkizim gibi. Ama değil.
- Kate bana öyle söylemişti.
- Ama değil.
Yüzüne dokundum. Kaymak gibi pürüzsüzdü. Ben yanağını okşarken başını elime dayadı. Boş bakıyordu. Çok boş ve anlamsız. Ara sıra gülmese, veya sinirlenmese, onun robot olduğunu düşünecektim. Biryere bakmak için kafasını çeviriyordu. Yandan bakmayı bilmiyor gibiydi. Ve bakarken insana odaklanıyordu.
- Sana bakarken huzurla doluyorum.
O sırada sesli sesli güldü ve;
- Bu benim marifetim.
- Güzel. Yetenekleriniz de var.
Ben cevap beklerken bir cevap gelmedi. Ona iyice sokulup uykuma devam ettim. Parmağını yüzümde gezdirmeye devam etti. Yine zihnimde parlak ışıklar belirdi...

Yoruldum. xD Dewamını burdan yazıcam